Karijini National Park
Het nationale park ligt temidden van de Hamersley Ranges en is geliefd voor z’n kloven, watervallen, adembenemende vergezichten en wildlife.
In het ochtendlijk gezelschap van enkele spinifex duiven nemen we afscheid van Karijini Eco Retreat. De plassen zijn ondertussen wat kleiner geworden, en elk plekje op de camping staat vol.
We rijden terug naar Tom Price, want we willen zeker zijn over de status van de wegen vooraleer we verder noordwaarts trekken. Vandaag is het een wolkeloze dag en ook al begon de ochtend zeer fris, al snel warmt alles op.
Bumblebee ziet helemaal rood, maar we zijn duidelijk niet de enigen onderweg die van een modderbad hebben genoten. In Tom Price tanken we eerst nog eens alle tanks vol, want het wordt een lange dag in de outback vandaag. Allez, dat hopen we toch… als de weg vrij is.
En yep, we hebben geluk. De prive-weg van Rio Tinto die langs hun eigen spoorweg loopt is sinds deze ochtend open verklaard voor 4x4’s. Voor een donatie aan de R.F.D.S. (Royal Flying Doctors Service) en het aandachtig bekijken van een veiligheidsfilm over deze gravelweg kan je een permit krijgen voor 30dagen. We installeren ons dan ook voor 20min video en vertrekken even later ‘dubbel en dik’ gewaarschuwd in verband met de gevaren van deze weg.
Eens buiten Tom Price zetten we dan ook onze hubs en lichten aan en rijden de privé weg op langs de kilometerslange spoorweglijn waarlangs het ijzererts vanuit de verschillende mijnen naar de havenstad Dampier wordt vervoerd.
Wat vooral opvalt de eerste kilometers zijn de grote hoeveelheid arenden & fluitwouwen (whistling kite). Op sommige plekken zijn ze wel met z’n tienen aan het rondcirkelen in de lucht.
De gravelweg is in perfecte staat en prima onderhouden. Daarbij komt nog dat er in dit verlengde WA-day weekend geen roadtrains op de weg zijn. Iets dat we zeker kunnen appreciëren want dit is niet enkel lastig om kilometers achter te rijden (want inhalen is onmogelijk op deze baan!), maar dat spaart ons ook het risico op een nieuwe voorruit door steeninslag. ;-)
Verder duurt het niet lang of we komen onze eerste ijzerertstrein tegen. Op zich niet verrassend want Rio Tinto beschikt over een ganse hoop, zo leerden we tijdens ons mijnbezoek enkele dagen terug.
Dit exemplaar trekt meer dan 2,5km lege wagons achter zich richting een van de 15 mijnen rond Tom Price. Best indrukwekkend dit gevaarte!
En daarmee is de trend gezet, want vanaf nu volgen de treinen zich in een verbazingwekkend snel tempo elkaar op. Als je er begint over na te denken moeten ze hier dagelijks 24/24 hele heuvels verplaatsen. En dat al sinds 1966!
Bij de volgende treinen houden we niet meer halt om ze te begroeten, want anders geraken we nooit op onze bestemming. De rest van de weg is redelijk eentonig. Gewoon cruisen langs de spoorweg en af en toe van kant wisselen. Ook het landschap biedt niet veel boeiends. Dus we rijden met een lange stofwolk (jawel, zelfs al is de grond nog nat, toch heb je de typische stofpluim achter elke auto) aan 60-70km/u door de uitgestrekte Pilbara.
Na een kleine 30km langs de spoorlijn komen we de afslag tegen naar Hamersley Gorge. Een van de afgelegen canyons van Karijini Nationaal Park die we niet willen overslaan.
De weg is in wat slechtere staat en we moeten opnieuw door menige modderplassen voordat we aan Hamersley Gorge (Minhthukundi) en bijhorende waterval aankomen. Bumblebee is ondertussen volledig roodbruin.
De afdaling in de gorge is stijl, maar doenbaar. En absoluut de moeite want de geologische krachten hebben hier voor een enorme kreukellijn gezorgd in de bergwand.
We dalen af tot aan de bruine modderpoel waar enkele bezoekers met luchtmatrassen op rond drijven. Spijtig dat al het water modderbruin ziet want deze poel is ook gekend voor zijn prachtige reflecties van de dramatische kleurrijke breuklijnen in het water.
Verder is dit de ideale plek om te komen zwemmen. Want de verschillende terrassen waardoor de waterval zachtjes stroomt zorgen voor een soort natuurlijke jacuzzi, beter gekend als de spa-pool.
We lunchen aan de rand van de rivier en bewonderen deze unieke omgeving. Bijna alle insecten en hagedissen hebben dezelfde kleur als de rotsen. Dus als je iets anders wil zien dan rotsen moet je goed uitkijken. ;-)
Daarna is het tijd om terug te keren naar de Rio Tinto Railway Road en onze route richting Millstream Chichester Nationaal Park verder te zetten.
We volgen opnieuw gedwee de spoorlijn van Rio Tinto. En met de regelmaat van een klok komen we een kilometerslange trein tegen die ons met luid getoeter begroet. En heel af en toe een tegenligger die voor een stofwolk zorgt.
Dat de weg nog maar juist terug open is begrijpen we zodra we een enorme rivier moeten oversteken. De betonen rijweg is maar juist vrij van het kolkende water.
We houden wat verder nog een keer (15minuten in totaal!) halt aan een overweg voor een passerende trein. Maar daarna hebben we het gehad met treinen.
We rijden met de nodige voorzichtigheid door. Af en toe een op-zijn-dak-liggende auto zien zorgt ervoor dat de aandacht scherp blijft.
Het landschap is ondertussen zeer kaal geworden. En lijkt wel of hier nog niet al te lang geleden een serieuze bushbrand moet hebben plaatsgevonden want er is bijna geen spinifex gras meer te bespeuren.
Uiteindelijk komen we het eerste bord van Millstream Chichester Nationaal Park tegen. Er zijn twee ingangen in dit nationaal park, en we zijn vooral geïnteresseerd om morgen eens Python Pool te checken. Dus we rijden door naar het oostelijk deel van het park om daar op bushcamping te gaan.
Als we echter 20km verderop opnieuw het park binnenrijden staat er plots een bord dat de bushcamping permanent is gesloten. Sh*t, dat bord hadden ze wel ook aan de andere ingang kunnen plaatsen!!! Er zit niets anders op dan terug te keren. In de verte zien we onze 11e trein van de dag aan de horizon passeren.
Eens een goeie 10km voorbij de westelijke ingang van het nationaal park staat er plots een bord ‘road closed’ op een bizarre manier over de weg. We twijfelen even wat dit juist te betekenen heeft, en op dat moment komt er een tegenligger aan waar we even vragen wat er aan de hand is. Deze Aussie is redelijk rechtuit en vertelt ons dat we zonder boot niet in het park gaan geraken. De Fortescue River heeft de toegangsweg op beide invalswegen naar het park afgesloten.
Belgische ongelovige Thomassen als we zijn gaan we het toch even checken. Maar de man heeft gelijk, de rivier heeft heel de weg ingepalmd.
We doen dan maar een poging om met een rondweg via de Snappy Gum Drive de Millstream Homestead te bereiken. Voor vele kilometers denken we dat de Aussie het verkeerd had, aangezien we enkel door uit-de-kluiten-gewassen plassen moesten.
Maar uiteindelijk komen we weer aan de Fortescue River. En ook hier stroomt deze met enorme kracht over de weg. Bo geeft niet op en trekt haar sandalen aan om te checken of we er echt niet door kunnen.
Ze moet echter snel opgeven want de kracht van het water is zo hard dat ze bijna onmogelijk kan blijven rechtstaan. En dan is ze nog niet eens in de helft van de rivier. We besluiten dan ook wijs terug te keren naar de gepasseerde Snappy Gum Lookout en daar vrij te kamperen. Niet helemaal volgens de regels, maar we hebben geen enkele andere plek gezien onderweg die geschikt is om de nacht door te brengen. En doorrijden naar Karratha zou toch wel zonde zijn.
Dus we stellen ons hoog en droog op op een heuvel die uitkijkt over de vlakte van Millstream Chicester en genieten in volledige afzondering van de avond. We zien wel of we nog een ranger of het gezelschap van iemand anders te zien krijgen…
--------------------------------------------------------------------------------------------------
Voor meer informatie over Australia’s North West regio, check de website www.australiasnorthwest.com.au. Hier kan je alle informatie terugvinden over toerisme aan de Pilbara, Broome en de Kimberley regio van WA.
----------
Afgelegde kilometers: 367km - Aantal stappen: ??? - Gemiddelde temperatuur: 27 graden
Het nationale park ligt temidden van de Hamersley Ranges en is geliefd voor z’n kloven, watervallen, adembenemende vergezichten en wildlife.
Het park wordt gevormd door de oude Millstream Station (bij Millstream Creek vlakbij de kruising met Fortescue River) en de Chichester Range.
