Na een heerlijk ontbijt met spek en eitjes op de BBQ zijn we er helemaal klaar voor. Aangezien dat we door ons uitgebreid ontbijt wat later de camping uitrijden zijn we er van overtuigd dat we te laat zijn om een kasuaris te spotten. We nemen dan maar het zeker voor het onzekere en poseren aan het ‘Big Cassowary’ standbeeld naast het Cassowary shopping centre.
Niet veel later rijden we opnieuw op de Bruce Highway, verder richting het noorden. We moeten nog wat wennen aan de korte afstanden in Queensland, want hier ligt alles veel dichterbij dan aan de westkant van Australië. Echt wel even aanpassen. En verder is het hier ook veel meer gecommercialiseerd. Overal zie je langs de kant van de weg grote reclameborden die de volgende attracties al aankondigen.
Aangekomen in het gehuchtje Slickwood volgen we het eerste stuk van de Canecutter Way tot in Kurrimine Beach. Hier kan je kamperen zo goed als op het strand. In het seizoen moet je dan wel het strand delen met de zeeschildpadden, want dit is een bekende broedplaats.
We keren op de Murdering Point Road terug tot aan Murdering Point Winery. Ook al is het nog maar 9:30am, toch laten we ons verleiden tot wat proeverij van de verschillende wijnen en likeuren die de Berryman familie hier allemaal brouwt van tropisch fruit. En er zitten een paar unieke smaken tussen, zoals de rode wijn gemaakt van ‘jaboticaba’ of de Black Devil Port gemaakt van zwarte ‘sapote’.
We kopen uiteindelijk een klassieker, een droge lychee wijn, Romance genoemd.
We rijden verder naar Mourilyan voor een bezoek aan het Australian Sugar Industry Museum. Op zich misschien een overkill, na ons uitgebreid bezoek aan de suikerrietfabriek. Maar een mens kan nooit genoeg weten. Alles is hier deskundig uitgelegd aan de hand van de ‘journey of the Jelly Bean – Australian sugercane from paddock to plate’ (inclusief staal!).
Verder nemen we uitgebreid de tijd om wat oude films te bekijken over hoe het suikerriet in het verleden met de hand werd geoogst en hoe dit een hele reeks van uitvindingen heeft opgestart in de streek om tot mechanische oplossingen te komen.
Verder kan je hier ook uitgebreid informatie vinden over het donkere verleden van de slavenarbeid van de ‘Blackbirded’ uit de South Sea eilanden die met meer dan 600.000 werden gekidnapt en tewerkgesteld tussen 1863 en 1904.
Vervolgens rijden we opnieuw een stuk van de Canecutter Way, richting onze eindbestemming voor vandaag, Paronella Park. Onderweg wordt het ons duidelijk dat naast het suikerriet, het hier vooral draait om bananen. Overal langs de kant van de weg zie je afgeschermde bananenplantages. De bananen zitten in gekleurde zakken om aan te geven wanneer ze moeten geoogst worden.
We houden kort halt bij Stevo’s Fruit Stall, een onbemande fruitstand waar je versgeplukte bananen en papaya’s kan kopen tegen spotprijzen. Maar uiteindelijk valt ons oog op de automaat met chocolade, gemaakt van cacao die hier ook wordt gekweekt.
Niet veel verder komen we aan in Mena Creek, waar we hartelijk worden ontvangen op de parking van Paronella Park. We mogen ons onmiddellijk installeren op een van de sites naast het park, want bij de inkom tot het park is ook een nacht camping inbegrepen. En we hebben op voorhand gereserveerd, wat wil zeggen dat we een van de powered sites hebben kunnen bemachtigen.
Na een snelle installatie van Bumblebee is het tijd om een kijkje te nemen in het park zelf. Elke 30minuten start er een ‘The Dream Continues’ begeleide tour, dus we nemen eerst rustig de tijd om te lunchen in het restaurant. De verse bananenmilkshakes zijn een absolute aanrader!
Tijdens de tour krijgen we van Yana, onze gids, de ontstaansgeschiedenis van Paronella Park te horen. José Paronella was een Catalaanse migrant die zijn fortuin wist te maken in de suikerriet industrie van Queensland in het begin van de 20ste eeuw. Na 11 jaar hard werken trouwt hij met de Spaanse Margarita en koopt hij in 1929 het 5ha grote terrein aan Mena Creek Falls langs de Old Bruce Highway waar hij zijn droom wil realiseren. José was een entrepeneur en zakenman in hart en nieren, maar ook een dromer en romanticus. In 6 jaar tijd bouwde dan ook verschillende kastelen (inclusief tennisvelden, bruggen, tunnel, picnic plaats,… en zoveel meer) op het terrein om het te kunnen uitbaten als een amusementspark.
Deze Catalaanse "Walt Disney" was veel voor op zijn tijd, want hij bouwde reeds in 1933 de eerste hydro elektriciteitscentrale van North Queensland om zijn park van elektriciteit te voorzien. Zo werden niet alleen de kastelen en de waterval prachtig verlicht, maar kon je hier ook ijscrème kopen. Iets unieks voor die tijd en die streek van Australië waar diepvriezers slechts 30 jaar later op de markt kwamen!
Ondertussen heeft de tijd niet stil gezeten, en de slecht gekozen bouwmaterialen en verscheidene natuurrampen, zoals cyclonen en overstromingen, hebben de pracht en praal van vroeger herleidt tot pittoreske ruïnes omgeven en overgroeid door tropisch regenwoud. Een walhalla voor fotografen en trouwlustige dames. En niet verwonderlijk dat het behoort tot het nationaal erfgoed van Australië.
De huidige uitbaters sinds 1993, Judy en Mark Evans, proberen met man en macht de Spaanse droom te restaureren en behouden voor de volgende generaties. Hun enthousiasme en dat van hun medewerkers is van een bijzonder soort, en zeer aanstekelijk.
Na de tour keren we terug naar de ingang voor een kort kijkje achter de schermen van de recent gerestaureerde originele hydro elektriciteitsturbine die aan de zijkant van de waterval staat geïnstalleerd. Deze onuitputtelijke energiebron zorgt vandaag ook voor onze elektriciteit op de camping. Pienter gezien van die Spanjaard!
Vervolgens nemen we uitgebreid de tijd om het hele park op ons eigen ritme te verkennen en ontdekken.
Kauri Avenue, the Tunnel of Love, Teresa Falls, Bamboo Forest,… ja, die man wist van aanpakken.
En voor de dierenliefhebbers: iedereen krijgt een potje voedsel mee om onderweg de vissen en schildpadden in de kreek te voederen. En dat hoef je geen twee keer te zeggen tegen Bo! ;-)
Johan en enkele geïnteresseerde Australian brush turkey's kijken vanop een afstand naar het spektakel... ;-)
Daarna keren we terug naar de aangrenzende camping want vandaag is de laatste kans voor een uitgebreide wasbeurt alvorens we op avontuur vertrekken naar Cape York. Dus alle hens aan dek! Wasmachine, droogkast en droogrek,.. we eigenen het ons allemaal toe. ;-)
Tegen 8pm, wanneer het al pikdonker is in Mena Creek, keren we terug naar de receptie van het park. Samen met een kleine 40 andere toeristen gaan we op ‘The Darkness Falls’ tour doorheen het park. Een heel andere belevenis met opnieuw bijkomende verhalen over de geschiedenis van het park, evenals interessante weetjes over de lokale flora en fauna.
De avond wordt afgesloten door Mark Evans zelf. Mark is een duizendpoot, zoals José in zijn tijd, en kan geen seconde stilstaan terwijl hij de toekomstplannen voor Paronella Park aan ons toelicht. We krijgen allemaal nog een bedankingsgeschenk (i.e. een stukje steen van de omgewaaide muur van de balzaal door cycloon Yasi in 2011), en daarna is het onherroepelijk bedtijd.
The dream continues... ;-)
----------------------------------------------------------------------------------------------
Voor meer informatie over Paronella Park, check de website www.paronellapark.com.au of rij gewoon eens langs op de Japoonvale Road (Old Bruce Highway) in Mena Creek, QLD. Deze unieke verwezenlijking van een droom van een Catalaanse immigrant is een absolute aanrader. Zorg dat je de aangeboden overnachting op de camping niet mist, zodat je ook gemakkelijk ‘The Darkness Falls’ tour kan meepikken.
Voor meer informatie over Queensland, check de website www.queensland.com. Hier kan je alle informatie terugvinden over toerisme in QLD, Where Australia Shines.
Voor meer informatie over Tropical North Queensland, check de website www.tropicalnorthqueensland.org.au. Hier kan je alle detail informatie terugvinden over activiteiten, accommodatie en events in dit noordelijk stukje paradijselijk Queensland.
----------
Afgelegde kilometers: 93km - Aantal stappen: - Gemiddelde temperatuur: 27 graden
