Ondanks het zware hoofd is het vroeg dag vandaag, want we willen samen met de opkomende zon op de Mary River floodplains zijn zodat we alle actie kunnen bewonderen. Dus om 6:30am maken we ons klaar om te vertrekken met Claire naar de airboats.
De airboats worden aangedreven door 2 enorme schroeven, en hooveren daardoor over de floodplains zonder problemen. Zeer luid, maar wel praktisch om overal te geraken. En als je dacht dat het er hier kalm aan toe gaat, dan ben je wel serieus mis. Het is een drukte van jewelste. Vooral de duizenden eksterganzen, in het Engels ‘magpie goose’ (Anseranas Semipalmata), met hun kroost zorgen voor een uniek spectakel.
Zo ver het oog kan zien.... ;-)
Maar ook aan witte en grijze reigers is er absoluut geen gebrek.
Veel buffels zijn er nog niet te zien, want het is nog te vroeg. De buffels komen pas nadat de zon helemaal is opgekomen uit de bossen tevoorschijn.
Ook salties krijgen we nog niet te zien. Vermoedelijk slapen die wat langer aan de rand van de floodplain.
Geleidelijk aan klimt de zon naar het noorden, en warmt het een beetje op. Bo is ondertussen half bevroren, dus wat zon is zeker welkom. En de reflectie is prachtig!
Ondertussen komen we ook wat ander gevogelte tegen. Zo heb je ook in grote getallen de ‘purple swamphen’ en ibissen.
En heel wat roofvogels, zoals ‘whistling kites’, ‘black kites’, ‘white-bellied sea eagles’,…
Maar de ekstergans is diegene die je overal waar je kijkt kan zien. Echt overal. In de lucht, tussen het gras, in de bomen, met hoofd onder water, … overal!
Af en toe moet je wel goed kijken want anders mis je de zeldzame ‘black-necked stork‘ (jabiru) die er tussen loopt. De mannelijke exemplaren hebben zwarte ogen. De vrouwelijke hebben gele ogen. En hoe oranjer de poten (met omgekeerde knieën), hoe ouder de jabiru.
We keren terug om op tijd te zijn voor het ontbijt. Ondertussen zijn er overal buffels en kalveren komen opduiken en moeten we slalommen met de 4x4 tot aan het restaurant.
De stieren hebben hier en daar wat gevochten afgelopen nacht…
Maar op zich moet je geen schrik hebben want deze beesten zijn zeer schuw en gaan altijd lopen als je dichterbij komt. Het blijkt dat ze zeer intelligent zijn en vooral moeten afgaan op reuk, aangezien hun zicht zeer slecht is.
En natuurlijk zijn ook de agile wallibies van de partij.
Na het ontbijt trekken we erop uit met de 4x4 en maken we een trage rit langs de floodplains van Mary River om de buffels en de rest van het gevogelte met de verrekijker (en telelens) te begluren in het water.
De lijst van gespotte vogels wordt enkel maar langer… en vermoedelijk nog enkel interessant voor de echte vogelfreaks. ;-) In ieder geval voor de geïnteresseerden, we zagen: brolga’s, spotted & plumed whistling-ducks, Radjah shellducks, Australian darters, great & little cormorants, pied cormorants, grey & white herons, Australian pelicans, little & great egrets, nankeen night herons, glossy & white ibis, royal spoonbills, brown falcons, bush stone-curlews, comb-crested jacanas, black-winged stilts, pacific golden plovers, masked lapwings, magpie-larks, whiskered terns, diamond & peaceful doves, red-tailed black cockatoos, little corella’s, sulphur-crested cockatoos, rainbow lorikeets, forest & sacred kingfishers, blue-winged kookaburras, rainbow bee-eaters, blue-faced honeyeaters, willie wagtails, spangled drongos, … en nog enkele soorten dewelke de naam me nu ontsnapt.
Bij de nursery (een soort kinderopvang voor de kleintjes) van de buffels krijgen we ook onze eerste saltie te zien. Ze ligt gevaarlijk dicht bij de jonge kalveren, maar zwemt uiteindelijk toch weg zonder aan te vallen.
We kruipen ook nog even in een hoge vogeluitkijkpost om vandaar over de horizon te speuren, en daarna keren we voldaan terug.
In de namiddag, na een heerlijke lichte lunch houden we een siësta. Bo toch, want Johan dient zich door de meer dan 1.800 foto’s van deze ochtend te worstelen voor het schrijven van dit verslag.
Rond 4:30pm worden we weer opgepikt voor een andere 4x4 safari tocht met Rylie. Opnieuw komen we nieuwe dingen te weten over flora, fauna en de werking van de station.
We spotten zelfs enkele banteng koeien en een stier (dat zijn diegene met witte kousen en een witte vlek op hun achterste) tussen de rest van de koeien van de station.
Ook de indrukwekkende horens van een laatste mannelijke waterbuffel zijn een foto waard. ;-)
Tegen zonsondergang houden we halt aan de rand van de wetland voor enkele hapjes met een glaasje bubbels. Ja, het begint te wennen de luxe… de aanpassing binnen enkele dagen zal zwaar vallen. ;-)
Ook het diner is een voltreffer en we verbroederen met de rest van het gezelschap tot laat in de nacht.
----------
Afgelegde kilometers: 0km - Aantal stappen: 4993 - Gemiddelde temperatuur: 36 graden
