DAG 167Meer dan 600km noordwest!27 mei 2015

We nemen afscheid van onze buren op de ondertussen vertrouwde camping in Exmouth en brengen de sleutel van de toiletblok terug om de waarborg te recupereren. Het gaat weer een zonnige dag worden op de Exmouth Peninsula, en we weten dat we naar slecht weer toe rijden. Toch volharden we in de beslissing om door te rijden richting de Pilbara regio. We zijn immers al 3 dagen langer blijven hangen dan origineel gepland. En nog langer wachten heeft weinig nut. Dus we zijn weer vertrokken voor een lange dag in de auto.

Een kleine 35km buiten Exmouth houden we een eerste keer halt aan de Potshot Memorial, waar we bij aankomst niet zijn gestopt.

We kijken vanop deze lookout nog een laatste keer naar de prachtige kust en dan laten we de Exmouth Peninsula en het Ningaloo Reef echt voor wat het is. Toch voor deze reis… ;-)

We cruisen aan 110km/u in noordelijke richting de North West Coastal Highway op, richting de Pilbara regio van WA. De weg lijkt wel eeuwig rechtdoor te gaan en het uitzicht strekt soms wel vele kilometers ver.

Ondanks de eentonigheid van de rit moet je aandachtig blijven, want regelmatig is er wildlife of loslopend vee dat de snelweg oversteekt. Allen niet bijzonder gehaast om het wegdek vrij te maken. ;-)

Ons einddoel vandaag is Tom Price. Een dikke 600km verderop in het binnenland. Dus het is een typische 'verbindingsdag' zoals ze dat zo mooi kunnen schrijven in de reisgidsen. De omgeving is vooral 'rood' te noemen, want de aarde is hier typisch Australisch rood van kleur. Hier en daar wel een heuvelrug, maar voor het merendeel plat. Druk kan je het hier niet noemen. Op enkele roadtrains (met tot 4 aanhangwagens) en een sporadische toerist uit tegengestelde richting, ben je hier kilometers alleen op de baan. Alleen, enkel in het gezelschap van roofvogels die met de regelmaat van een klok cirkelen boven de snelweg. Traditie in deze afgelegen gebieden is om elke tegenligger te begroeten met opheffen van enkele vingers vanop het stuur.

Onze enige stop van vandaag is de Nanutarra Roadhouse, in het midden van niets gelegen. Stel je niet veel voor: enkele tankpompen, een geairco'de brasserie met toiletten en een groot afdak met stoelen en tafels. Wel volledig vernieuwd, want toen we hier 3 jaar geleden zijn geweest was de tijd hier nog blijven stilstaan. Nu is het een moderne Caltex geworden en is de charme van de roadhouse er helemaal af. :-(

We tanken een van onze tanks vol, zodat we in Tom Price geraken zonder problemen. Want vermoedelijk zal de diesel daar een heel pak goedkoper zijn. We checken nog even de ‘road conditions’, want de vele uitzonderlijke regen van de laatste tijd maakt ons zorgen. Maar tot in Tom Price ziet het er goed uit.

We volgen verder de zogenaamde ‘Warlu Way’, en naarmate we verder de Pilbara binnenrijden wordt het enkel grijzer en bewolkter. De zijkant van de weg toont de sporen van hevige regenval.

Grote plassen hebben het rode zand en de rotsen omgetoverd tot enorme modderpoelen, rivieren staan gevuld en overal staan er wilde bloemen in de bloei. Het heeft hier duidelijk recent hard geregend. We zijn al blij dat de ‘floodways’ (i.e. de dips in de weg die regelmatig overstromen) niet gevuld zijn met water.

Er wordt nog enkel gestopt langs een parking voor een korte lunch pauze maar voor de rest rijden we ongestoord verder over de asfalt.

Het laatste stuk voor Tom Price hebben we de keuze voor een 60km rit door de pure outback over onverharde gravel, of een geasfalteerde route via Paraburdoo van meer dan 110km. Aangezien het ondertussen al een tijdje begonnen is met regenen kiezen we voor de weg langs het mijndorpje Paraburdoo. We gaan nog genoeg in de modder ploeteren de komende dagen, dus laten we Bumblebee nog een dag proper houden.

Paraburdoo stelt niets voor. Een typisch dorpje dat nooit daglicht zou gezien hebben moesten er hier geen mijnactiviteiten zijn. De meeste wagens die je hier ziet rondrijden zijn dan ook Toyota Landcruiser Troopy’s voorzien van extra lichten op het dak en een uitstekende vlag. Allemaal om goed op te vallen in de mijnsites waar de mega-trucks en graafmachines rondrijden.

Ondertussen hebben we onze lichten moeten opzetten en staan onze ruitenwissers in de hoogste stand. Het kruisen van een roadtrain gaat gepaard met het rijden door een volledig watergordijn met enkele seconden geen zichtbaarheid tot gevolg. Hmm, dit voorspelt weinig goeds voor het prachtige Karijini Nationaal Park.

Na meer dan 600km komen we aan in het dorpje Tom Price, waar we een plek op de parking van het visitor centre zoeken tussen de enorme plassen. We informeren ons over de Rio Tinto Mine tour, en reserveren een plek op deze tour voor het geval hij morgen uitgaat. Want de afgelopen 5 dagen lag de mijn plat wegens teveel regen. Als we ons ook informeren over de permit voor de privé gravelweg van Rio Tinto van Tom Price naar Karratha begint de dame van het visitor centre met het opsommen van alle wegen die afgesloten zijn door overstroming. We wisten dat het slecht weer was in deze streek, maar al gauw valt onze mond open van verbazing. Meer dan de helft van de wegen in het Nationaal Park zijn afgesloten, de privé weg van Rio Tinto is afgesloten, Millstream Nationaal Park is onbereikbaar en zelfs de A1 hoofdsnelweg (en enige baan) tussen Karratha en Port Hedland is voor het moment afgesloten. Wauw, dat is echt uitzonderlijk voor deze periode van het jaar. Want normaal gezien kent Tom Price 0mm regen in de maand mei, en nu hebben ze al meer dan 60mm regen gehad. Zeer uitzonderlijk dus! Dit vraagt voor wat reflectie over de plannen van de komende dagen. We hadden wel rekening gehouden met wat slecht weer (en daarom al 3 dagen langer gebleven in Exmouth), maar dat de snelweg zou afgesloten zijn is wel een ander paar mouwen. Want als we dan echt Karratha en omstreken willen bezoeken spreken we over een omweg van meer dan 1.600km! Met het risico zelfs dat we een tijdje komen vast te zitten.

We spurten eerst nog even naar de overkant van de straat naar de Coles, het enige grootwarenhuis in honderden kilometers omtrek om onze frigo aan te vullen. En om een grote paraplu te kopen !?!???!!! En rijden dan naar de enige (en bijgevolg dure) camping die Tom Price rijk is.

Het regent en dus kamperen is plots veel minder romantisch en leuk. De paraplu doet onmiddellijk dienst en we gaan aan de slag met het maken van een alternatief reisplan, terwijl Bumblebee geleidelijk aan dieper wegzakt in de modder.

Hopelijk klaart het wat op tegen morgen… maar het weerbericht voorspelt weinig goeds.

--------------------------------------------------------------------------------------------------

Voor meer informatie over Australia’s North West regio, check de website www.australiasnorthwest.com.au. Hier kan je alle informatie terugvinden over toerisme aan de Pilbara, Broome en de Kimberley regio van WA.

----------

Afgelegde kilometers: 618km - Aantal stappen: ??? - Gemiddelde temperatuur: 22 graden