Arnhemland
Ten oosten van Kakadu bevindt zich het mystieke Arnhemland, een stukje paradijs op aarde. Arnhamland met zijn verrassende en ongerepte natuur is in het bezit van Aborigines en is moeilijk toegankelijk…
Opnieuw een goeie nachtrust. Na het ontbijt zoeken we al onze spullen bij elkaar want om 9am worden we opgepikt door ChartAir voor onze volgende stop. We moeten toegeven dat we zeker nog een extra dag hadden kunnen spenderen in Mount Borradaile, want hier zijn nog veel plekken die we niet hebben kunnen bezoeken. En verder is het hier aangenaam om wat bij te rusten. Nu ja, we zijn in ieder geval al overtuigd dat we hier nog eens gaan terugkomen, want dit is de ideale plek om vrienden of familie mee naartoe te nemen.
Tijd dus om afscheid te nemen van onze nieuwe vrienden. Nog wat de groene boommieren en lokale hagedissen van naderbij bekijken. En daarna is het tijd om te vertrekken.
We worden opgepikt in stijl met een tweemotorige Piper. We hebben alle 8 zitplaatsen voor onszelf… alsof we filmsterren zijn. ;-)
We werpen nog een laatste blik op Davidson’s camp terwijl we koers zetten zuidwestwaarts naar onze volgende bestemming.
We turen opnieuw eindeloos naar beneden. De wetlands, billabongs, floodplains en kronkelende rivieren passeren in een hoog tempo.
Bijna nergens wegen of gebouwen. Maar wel duizenden krokodillen en miljoenen vogels die Arnhem Land bevolken.
We verlaten Arnhem Land en zien plots hele kuddes buffels rondlopen op de velden en wetlands. Het duurt dan ook niet lang of we cirkelen over Point Stuart. Niet veel later vliegen we in een acht over Swim Creek Station, waar Bamurru Plains, wild bush luxury resort is gevestigd.
We landen naast de mustering stations waar de buffels op roadtrains geladen worden om naar Azië te exporteren. Ons transport, een omgebouwde Troopy, staat ons op te wachten.
Een kleine 25 minuten rijden we door het stof waarna we aankomen in het luxueuze resort. Het hoofdgebouw heeft een prachtig terras, met vuurpit en zwembad dat uitkijkt op de Mary River floodplains. Verder bestaan alle gebouwen uit een soort doorzichtig muggengaas, waardoor je van overal kan genieten van de omgeving.
We nestelen ons op het terras en laten even alles op ons inwerken. Want hier is veel te zien. Echt veel, want het wemelt hier van de beesten. Kangoeroe’s, waterbuffels, vogels, … zo ver het oog kan zien.
Toch kan Johan het niet laten en wandelt hij voorzichtig (want hier zitten ook salties – en buffels zijn ook niet altijd even vriendelijk) de floodplain op om wat foto’s te maken.
Onwaarschijnlijk! Je kan hier als fotograaf je echt uitleven… ;-)
Ondertussen is onze cabine klaar. We krijgen de verste van het hoofdgebouw toegewezen. Niet echt ideaal aangezien we dan niet rechtstreeks uitkijken over de floodplains, maar wel wat rustiger dan diegene met honderden luidruchtige corella’s rondom.
De safari cabine is volledig doorzichtig van binnen naar buiten en centraal staat een groot comfortabel bed, waardoor het lijkt alsof je buiten in het midden van de wildernis slaapt. Echt prachtig gedaan. En het voelt een beetje Afrikaans aan!
De kers op de taart is een fles authentieke ‘curry ketchup’ saus die onze vrienden, Greg en Markus, hier voor ons hebben achtergelaten toen ze hier een week geleden waren. Zeer attent van de jongens! En supergoeie timing, want we hebben juist 2 weken geleden onze fles die we meehadden vanuit Melbourne leeggemaakt.
Terwijl Bo het bed uittest en haar boek leest met zicht op de lokale fauna, gaat Johan alvast nog wat op verkenning. We worden pas om 4:30pm verwacht voor een 4x4 rondrit.
De tijd vliegt voorbij… en we trekken er met een Zwitsers koppel op uit in een van de typische open Troopy’s. Claire, onze gids, is een echte vogelkenner en we stoppen dan ook om de vijf voeten om het gevogelte in de bomen en struiken te bekijken. En het begint goed want we zien onmiddellijk drie Forest Kingfishers (Todiramphus Macleayii) tegelijk. Wauw!!!
Verder worden we ook onderricht over de lokale flora. Zoals bijvoorbeeld de ‘milkwood’, die een melkachtige (giftige) lijm afscheidt als je erin snijdt en die door de Aboriginals werd gebruikt om te mengen met oker voor hun rock-art.
We rijden tot aan de Mary River Billabong, een grote waterpoel (met saltie), die omringd is door de waterbuffels die in deze station worden gekweekt voor live-export.
We komen ook een groep wilde paarden tegen.
Geleidelijk aan gaat de zon onder en keren alle buffels naar de aangrenzende wouden want de nacht doorbrengen langs de poelen of op de floodplains is te gevaarlijk met al de salties.
We racen ondertussen terug naar het hoofdgebouw zodat we de zonsondergang kunnen meepikken met enkele hapjes en champagne. We stoppen echter nog voor een laatste foto van een Forest Kingfisher waardoor we juist iets te laat terug zijn.
Gelukkig is de zon er morgen terug van de partij… ;-)
We gaan ons snel verfrissen en omkleden voor het diner, want ook op culinair niveau wordt je hier helemaal verwend. De lunch van de chef liet al vermoeden dat het diner fantastisch zou zijn. Op de terugweg naar het restaurant struikelen we bijna over de vele Cane Toads die hier rondhuppen. Niet echt een goed teken want deze ingevoerde grote padden zijn uitermate giftig voor de lokale roofdieren en hebben al heel wat schade toegebracht in Australië.
Samen met een hele tafel vol gasten genieten we van een uitgebreide maaltijd met bijhorende wijnen. En de culinaire verwachting werd ingevuld en zelfs overtroffen. De mannen vliegen daarna nog in de drank…. Gelukkig heeft Bo nog een opwindbare zaklamp gebracht, want anders had Johan laat in de nacht nooit de safaritent teruggevonden. :-)
----------
Afgelegde kilometers: 0km - Aantal stappen: 5314 - Gemiddelde temperatuur: 33 graden
Ten oosten van Kakadu bevindt zich het mystieke Arnhemland, een stukje paradijs op aarde. Arnhamland met zijn verrassende en ongerepte natuur is in het bezit van Aborigines en is moeilijk toegankelijk…
