DAG 215Een lange rit door Arnhem Land14 juli 2015

Nog voor de zon opkomt maken we ons al klaar om Anbinik Kakadu Resort te verlaten. Spijtig, want deze luxueuze bungalow hadden we nog wel wat langer willen gebruiken.

Gelukkig staat er een royaal ontbijt op ons te wachten, waardoor het afscheid nemen gemakkelijker valt. Vandaag moeten er heel wat kilometers afgelegd worden, dus we laten er geen gras over groeien, en rijden van Jabiru naar het noordelijk gedeelte van Kakadu Nationaal Park, naar Cahill’s Crossing over de East Alligator River. Dit is de grens tussen Kakadu en Arnhem Land. Vanaf hier heb je als ‘balanda’ (white people) een Northern Land Council permit nodig om verder te mogen reizen.

Gunbalanya

De volgende 15km tot aan de Aboriginal Gunbalanya gemeenschap (ook bekend als Oenpelli) is een rit door de ongerepte flora en fauna van West Arnhem Land. We rijden door de floodplains, langs de Arnhem Land rotsheuvels en worden continue getrakteerd op wildlife langs beide kanten van de gravelweg.

Aangekomen in Gunbalanya stoppen we aan het Injalak Arts & Craft Centre om onze Kunwinjku gids, Ezariah, op te pikken. We rijden met Ezariah naar de overkant van de rivier waar we de Injalak Hill art sites (Long Tom Dreaming) gaan bezoeken.

We houden regelmatig halt bij de veelvuldig aanwezige rock-art, terwijl Ezariah helemaal open bloeit. Want deze man is tevens een lokaal kunstenaar en schilder en weet dus als geen ander de details van deze kunst.

We krijgen dan ook een uitgebreide uitleg over de 4 kleuren (rood, wit ,geel en zwart) die het mengpaneel van de traditionele Aboriginals uitmaken. Zo worden rood, wit en geel gemaakt van oker uit het binnenland en zwart van steenkool. En zowel gebruikt voor rotstekeningen als bodypainting bij ceremonies.

De rock-art die je hier vindt is opnieuw van een andere soort dan die in de Kimberley. Maar zeker niet minder indrukwekkend. Integendeel! De x-ray kunst die je hier overal kan terugvinden is zelfs interessanter dan datgene wat we tot nu toe hadden gezien.

We laten ons dan ook van rots naar rots meenemen en ontdekken steeds meer figuren tussen, op en onder de rotsen. Uiteindelijk bezoeken we ook een begraafplaats waar we de menselijke schedel en wat beenderen van een ‘oudere’ te zien krijgen. Uit respect voor de geest en de cultuur maken we geen foto’s. Wel kunnen we jullie vertellen dat de schedel helemaal met oker rood is ingekleurd, zodat dit de geur van menselijke overschot verbergt voor de dingo’s en roofvogels.

We klimmen verder omhoog op de Injalak rots en picknicken op de top met zicht op het dorpje aan de overkant van de rivier en de aangrenzende Adjumarrllal Billabong. En overal waar je rond je kijkt kan je wel ergens wat rotstekeningen zien. Echt onwaarschijnlijk hoeveel eeuwenoude Aboriginal rock-art je hier kan terugvinden.

Dit is een van de belangrijkste beelden van deze streek: Yingarna, de vrouwelijke voorouder die West Arnhem Land heeft bevolkt met Aboriginals van verschillende clans en talen.

Daarna keren we terug naar het Injalak Arts & Craft Centre waar we uitgebreid de tijd nemen om alles te bezoeken en de lokale kunstenaars aan het werk te zien. Hier wordt geschilderd op papier, schors, zijde en linnen, volgens de traditionele manier met originele oker en penselen van gras. Maar je kan er ook geweven spullen van pandanus kopen.

Cobourg Peninsula

We nestelen ons hierna stevig in de 4x4. Klaar voor een lange rit tot in het hart van de Cobourg Peninsula. Een stoffige en hobbelige rit over gravel, die meer dan 4u in beslag zal nemen. Hier en daar zelfs niet enkel stoffig, maar ook helemaal gehuld in de rook van de geplande bushbranden.

Na meer dan 3u rijden komen we in het 4.500 vierkante kilometer grote Garig Gunak Barlu Nationaal Park. dat de hele Cobourg Peninsula en de omliggende waters rond de Arafura Zee en Van Diemen Golf omvat. We kijken uit voor wilde paarden, wilde varkens en Banteng koeien. Enkel deze laatste krijgen we te zien. De Banteng koeien zijn in 1849 ingevoerd uit Indonesië. Vandaag de dag zijn de meeste koeien van deze soort uitgestoreven en is de grootste overlevende wilde kolonie op aarde hier terug te vinden.

Op zich is deze rit geen die je voor je plezier zou doen, maar de beloning zit dan ook op het einde als je aankomt in Cobourg Coastal tentenkamp.

In het kamp worden we onmiddellijk verwelkomt door een enorme zwarthoofdige python en onze kamphosts, Heather en Ross.

We krijgen een rondleiding door het piekfijn onderhouden kamp, en maken snel kennis met de residentiele 3,2m grote saltie, Dennis geheten, die aan de voet van de kliffen van het kamp zijn thuis heeft.

Veel tijd om ons te installeren is er niet, want rond 6pm worden we verwacht in de Sunset Bar op de kliffen voor bubbels en snacks terwijl we de zon zien ondergaan over Port Essington. Een perfect plaatje (op de vele muggen na).

Ondertussen heeft de rest van het team een sappige steak gegrild en worden we met z’n allen aan tafel verwacht. Terwijl we ons te goed doen aan deze overheerlijke maaltijd krijgen we nog het gezelschap van een bandicoot die ons even komt uitchecken.

Na de koffie aanhoren we nog het plan voor morgen, en daarna duurt het niet lang of iedereen begeeft zich naar zijn tent om te gaan slapen want morgen wordt het opnieuw een drukke dag… ;-)

----------

Afgelegde kilometers: 0km - Aantal stappen: 11699 - Gemiddelde temperatuur: 34 graden